Filmy pijaństwo, relacja mężczyzna-kobieta, rodzina dysfunkcyjna

Debiut reżyserski Gary’ego Oldmana to próba rozliczenia się z demonami swojego dzieciństwa. Zbiorowym bohaterem filmu jest instytucja rodziny. Nic doustnie ukazuje upadek tej instytucji. Sadystyczny Ray (Ray Winstone) i młody Billy (Charlie Creed-Miles) są uzależnieni od alkoholu, narkotyków, a przede wszystkim od rodzinnej przeszłości, która była naznaczona brakiem uczuć, brutalnością i zagubieniem. Mężczyźni nie zauważają, że poprzez swoje zachowanie niszczą nie tylko siebie, ale także ludzi, których kochają.

Kilka arystokratycznych rodzin walczy o kontrolę nad krainą o nazwie Westeros.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

Historia budowy średniowiecznej katedry na tle wojen domowych, konfliktów religijnych i walki o władzę.

Rzym, rok 1492. Centrum chrześcijańskiego świata. Stolica Piotrowa. Biskupi Rzymu wynoszą i obalają królów, decydują o losach imperiów. Kościół toczy korupcja, a Innocenty VIII umiera. Jego miejsce na Tronie Piotrowym chce zająć wielu… Rodzina Borgiów to złożona, wielowątkowa opowieść o jednej z najbardziej kontrowersyjnych rodzin w historii. Jeremy Irons, zdobywca Oscara, wcielił się w rolę Rodriga Borgii, który, dzięki swej przebiegłości i bezwzględności, stał się najpotężniejszym człowiekiem w renesansowej Italii. Uprawiał symonię, angażował Kościół w liczne rozgrywki polityczne, mordował i zastraszał.

Nagła śmierć króla Uthera (Sebastian Koch) wywołuje walkę o sukcesję. Królestwem Brytanii zaczynają rządzić chaos i strach. Merlina (Joseph Fiennes), wpływowego maga, dręczy wizja mrocznej przyszłości. Postanawia osadzić na tronie młodego, trochę impulsywnego Artura (Jamie Campbell Bower). Chłopak jest nieślubnym synem zmarłego króla, wychowywanym od urodzenia przez przedstawicieli ludu. Niestety, jego ambitna przybrana siostra, Morgana (Eva Green), nie zawaha się przed niczym, żeby tylko odebrać mu władzę...

Lee Halloway (Maggie Gyllenhaal) to młoda kobieta po przejściach. Jej psychiczne problemy, wywołane przez życie z dysfunkcyjną rodziną, zaprowadziły ją na leczenie w zakładzie zamkniętym. W diagnozie lekarze stwierdzili m.in. niską samoocenę, depresję i... skłonności masochistyczne. Widz poznaje Lee, kiedy opuszcza ów szpital, aby wziąć udział w weselu swojej siostry. Wystarczy jeden dzień spędzony na łonie rodziny, aby wróciły jej skłonności do autoagresji. Lee nie zamierza jednak wracać do szpitala. Zachęcona przez matkę rozpoczyna kurs dla sekretarek, a po jego ukończeniu - dostaje pierwszą w życiu pracę w kancelarii adwokackiej Edwarda Greya (James Spader). Przenikliwy szef szybko odkrywa masochistyczne skłonności Lee i podejmuje z dziewczyną erotyczno-psychologiczną grę. Lee nie zaskarża jednak swojego szefa o molestowanie. Z coraz większą zachłannością rzuca się w ten ekscentryczny biurowy romans.

Serial przedstawia losy pochodzących z różnych warstw społecznych mieszkańców przedwojennej, warszawskiej kamienicy, mieszczącej się przy ulicy Złotej, począwszy od końca II wojny światowej, aż po współczesność; przy okazji będąc cennym i pouczającym zapisem przemian społecznych i politycznych, mających miejsce w Polsce na przestrzeni ostatniego półwiecza.

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.