Filmy kościół, modlitwa, włochy

XIV wiek, opactwo Benedyktynów w północnych Włoszech. Do klasztoru przybywa angielski franciszkanin Willhelm z Baskerville ze swym sekretarzem i uczniem. W starym, bogatym i szanowanym w Europie opactwie ma się odbyć ważne spotkanie o charakterze polityczno- religijnym na temat ubóstwa Jezusa Chrystusa. Tuż przed przybyciem Willhelma w opactwie ginie w tajemniczych okolicznościach jeden z mnichów. Uczony i inteligentny Anglik prowadzi śledztwo, ale morderstwa się mnożą, co komplikuje sprawę.

Isabella Rossi wyjeżdża do Włoch by nakręcić dokument o swojej opętanej przez demona matce. Jak się wkrótce okazuje zło jest prawdziwe, a jedyne czego pragnie to zabrać kolejne dusze do piekła.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Giulio Andreotti przedstawiony w filmie to postać nietuzinkowa: trzykrotny premier Włoch, na różnych stanowiskach pozostawał u sterów władzy przez blisko cztery dekady, zawsze pewny siebie i nieczuły na różne koleje losu. Mówiono o nim, że gdy cały Rzym śpi on jeden pracuje...

Baraka to rodzaj niewerbalnej filmowej refleksji, próba pokazania naszej planety odkrywająca naturalne piękno różnych miejsc świata, ukazująca stan ludzkiej duchowości. Baraka pokazuje cud narodzin, życia i śmierci, a także skłonność ludzi do samodestrukcji.

Po trzydziestu latach bez spotkania, Marianne odwiedza swojego byłego męża, Johana. Trafia jednak w środek wojny jaką prowadzi jej były ukochany, jego syn Henrik i jego córka Karin. Henrik nienawidzi Johana, ale stara się od niego pożyczyć pieniądze. Karin ma iść do konserwatorium w Helsinkach, ale woli studiować w Hamburgu, wbrew woli ojca. Wszystkie stare rany zostaną otwarte i doprowadzą do smutnego finału.

Rok 1943. Historia grupy Algierczyków wcielonych do armii francuskiej podczas II wojny światowej. Saïd, Abdelkader, Messaoud i Yassir są przedstawicielami różnych klas społecznych, których połączyła gotowość do walki z nazistami w obronie ojczyzny. Jednak ze względu na swe pochodzenie są traktowani jak żołnierze drugiej kategorii, których można w rozmaity sposób dyskryminować, na przykład obcinając racje żywnościowe. Nie jest też brana pod uwagę możliwość awansowania ich. Złota Palma w Cannes 2006 za główną rolę męską. Nominacja do Oscara 2007 za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Bill Maher znany amerykański komik, postanawia zadać kilka pytań odnośnie religii zwykłym obywatelom i cenionym specjalistom, oraz przedstawicielom kościołów. Stara się przekonać ludzi, że nie wszystko o czym opowiada biblia jest prawdą.

Po 20 latach od nakręcenia kultowej Baraki Ron Fricke powraca na ekrany kin fenomenalnym obrazem Samsara. To poetycki film bez słów, zapierająca dech podróż przez 25 krajów i kultur z porywającą muzyką, nominowanej do Oscara za oprawę muzyczną do Gladiatora, Lisy Gerrard z Dead Can Dance w tle. Film kręcono przez 5 lat, wyłącznie na taśmie 70 mm, co wpłynęło na jego wyjątkową wartość estetyczną. Sam tytuł wywodzi się z sanskryckiego określenia nieustannego przepływu i powtarzającego się cyklu narodzin, życia, śmierci i odrodzenia. Samsara zabiera nas w miejsca piękne i dotąd nieznane, pokazując przy tym potęgę natury, wpływ cywilizacji na przyrodę i życie człowieka, diametralnie odmienne życie ludzi w różnych zakątkach świata i skłania do refleksji nad kierunkiem, w którym podąża współczesna cywilizacja. PRZYGOTUJ SIĘ NA NIESPOTYKANĄ UCZTĘ DLA ZMYSŁÓW.

Film składa się z czterech nowel. W centrum każdej opowieści znajduje się kobieta. W "Kronice nieustającej miłości" młody chłopak jest tak rozkochany w dziewczynie, że nie poświęci miłości dla chwilowej przyjemności. W drugiej noweli "Dziewczyna i zbrodnia" reżyser ulega fascynacji młodą kobietą, która wyznaje, że zabiła ojca. Trzecia opowieść "Nie szukaj mnie" rozgrywa się w Paryżu. Stolica Francji to miasto, gdzie rozpada się wiele związków, tym razem jednak zerwanie zbliża do siebie dwoje ludzi. Tematem ostatniej historii "Upadłe ciało" jest sublimacja miłości.