Filmy zazdrość, samotność, list

Podróżujący po świecie fotograf National Geographic, Robert Kincaid (Clint Eastwood) i gospodyni domowa Francesca Johnson nie zamierzają wywrócić swojego życia do góry nogami. Każde z nich osiągnęło punkt, w którym już niczego nie oczekuje się od życia. Jednak po czterech dniach spędzonych w swoim towarzystwie, odnaleźli miłość, która każdemu zdarza się wcześniej, lub później... w ich przypadku później. Film o miłości, wyborze i konsekwencjach.

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Serial jest dramatem prawniczym, obalającym mit o tym, że ciche i spokojne dzielnice miast są całkowicie bezpieczne. W rzeczywistości bywają one niemymi świadkami najczarniejszych nawet zbrodni. Annabeth jest młodą energiczną kobietą, prokuratorem z imponującym wynikiem wygranych spraw sądowych. Z urlopu macierzyńskiego wróciła właśnie do pracy i podejmuje się rozwiązania najtrudniejszych przypadków zbrodni, popełnionych w dzielnicy, w której mieszka. Zapału dodatkowo dodaje jej świadomość, że jednocześnie chroni własną rodzinę i sąsiadów.

Serial ukazuje codzienne życie policjantów z warszawskiego Wydziału Zabójstw. Codziennie muszą dokonywać bardzo trudnych, życiowych wyborów. Niestety wiele spraw przenoszą z pracy do domu, co bardzo niekorzystnie wpływa na ich stosunki domowe. Niektórzy nie wytrzymują presji i popadają w alkoholizm lub narkotyki.

Astrid (Alison Lohman) ma 12 lat i mieszka w Kalifornii. Ingrid, jej matka (Michelle Pfeiffer), jest równie piękną, co wyzwoloną poetką. Pewnego dnia w ich dość nietypowe, ale szczęśliwe życie wkracza Barry (Billy Connolly), który najpierw rozkochuje w sobie Ingrid, a potem łamie jej serce i rujnuje życie. Ingrid mści się na nim podając truciznę sporządzoną z jej ulubionego kwiatu - białego oleandra. Gdy matka zostaje skazana na dożywocie, Astrid rozpoczyna wieloletnią tułaczkę po rodzinach zastępczych, poznając smak zakazanej miłości, narkotyków, głodu, prób samobójczych i... miłości. Próbuje zachować własną tożsamość we wciąż zmieniającym się otoczeniu. Przez te wszystkie lata prowadzi korespondencję z matką. Astrid uczy ją, czym jest miłość, a matka daje jej siłę przetrwania.

Solaris – planeta, która materializuje obraz tych, z kim nie jesteśmy w stanie się rozstać w swoich myślach, uczuciach, życzeniach, bez względu na to, jakiego rodzaju są to uczucia: czy to miłość, żal, czy poczucie winy. Solaris nie więzi, ale i nie wypuszcza swoich gości, wciela jedynie w życie to, z czym nigdy nie będzie się w stanie rozstać. W dużej mierze film stanowi połączenie fantastyki z rozmyślaniami o kosmosie, Ziemi, człowieku, sumieniu, życiu, śmierci i odpowiedzialności przed przyszłością.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Psychiatra, który ciągle nie może dojść do siebie po śmierci swojej żony otrzymuje zagadkową wiadomość od przyjaciela znajdującego się na stacji międzyplanetarnej obserwującej planetę "Solaris" i fenomeny z nią związane, w której zachęca go do przybycia. Z powodu niewyjaśnionych zdarzeń załoga "Solaris" zaczyna doświadczać zaburzeń pamięci, w których pojawiają się dawno zmarli członkowie rodziny, włączając w to żonę głównego bohatera. Pojawiający się znikąd ludzie nie wiedzą jak trafili na pokład stacji, nie wiedzą, że są wytworem wyobraźni, uważają się za rzeczywiste istoty.